Onderwijs is een wezenlijke plek waar kinderen de start kunnen maken met levenslange lerende houding te ontwikkelen. Die levenslange lerende houding is volgens mij cruciaal in de 21e eeuw. Om dat te realiseren is er leiderschap in het onderwijs nodig dat die lerende houding voordoet en voortleeft
Onderwijs is waar leren in al zijn facetten voorgedaan en voorgeleefd wordt aan onze kinderen juist op een manier waarin we ook steeds weer bereidheid dient te zijn om van elkaar als leraren en van kinderen zelf ook te leren. De momenten dat dat gebeurt maakt voor iedereen echt een verschil! Leiders van onderwijs organisaties dienen volgens mij dat zelf als eerste voor te doen en voor te leven met elkaar.
Onderwijs heeft zowel innovatie/vernieuwing als beheersing nodig. Er vindt vernieuwing plaats en tegelijkertijd moet er voldoende beheersing zijn om een overdraagbaar onderwijs te kunnen garanderen. Die paradox vraagt veel van leiders evenals de context waarin financieringsstromen politiek bepaald zijn en blijven.
Veel innovaties en veranderingen in ons onderwijs sluiten in deze tijd onvoldoende aan bij de behoeftes van onze kinderen en de vraag hoe dan wel is makkelijk te vragen en nog niet zo eenvoudig te beantwoorden. Ontwikkelingen op gebied van differentiatie, personalisering of andere accenten zijn zeer contextueel bepaald en nog niet bewezen functioneel. In essentie hebben we met elkaar nog veel te leren over effectief onderwijs in de 21e eeuw. Het vraagt van leiders in het onderwijs dat ze ruimte maken om met de toekomst van het leren.
Ik heb veel respect voor mensen die hun toewijding aan onderwijs geven en zie frequent echt prachtige en werkelijk schrijnende voorbeelden. Leraren kunnen potentieel het verschil maken voor leerlingen, in sommige gevallen zelfs een leven lang.
In samenwerking met NSO-CNA begeleid ik geregeld docententeams en leiders in onderwijs zowel in maatwerkprogramma’s als programma’s van NSO-CNA leiderschapsacademie.
Meer informatie hierover vind je op de website van NSO-CNA: